Harissa występuje w co najmniej dwóch postaciach – jako pasta i jako przyprawa. Ja dziś proponuję ci pastę umiarkowanie pikantną, którą da się zjeść bez potu na czole 😉 Możesz używać jej jako sosu, smarować nią kanapki, grzanki, doprawiać potrawy. Jeśli lubisz ostrą kuchnię, to sprawdzi się też jako dip do przekąsek 😉 Jednym zdaniem ogranicza cię tylko twoja wyobraźnia! Pastę robi się szybko i łatwo. Będziesz potrzebować blendera, świetnie sprawdzi się ręczny. Podane przeze mnie proporcje wystarczą ci na przygotowanie małego słoika (200 ml) pasty. Po przygotowaniu harissa może stać w lodówce (zamknięta w słoiku) co najmniej kilka dni. Myślę, że spokojnie powinna wytrzymać tydzień. Jeśli chcesz zrobić zapas, to możesz spróbować pasteryzacji, ale ja sama jeszcze nigdy tak nie robiłam. I pamiętaj, żeby nie pomylić przypraw! Do zrobienia harissy z tego przepisu potrzebujesz kminu rzymskiego, inaczej kuminu, a to nie to samo co kminek. Ziarna kolendry to też nie to samo, co jej liście 😉 Na koniec dodam jeszcze, że harissa jest o tyle fajna, że nie wykręca aż tak bardzo, jak np. sos tabasco czy sambal, a to zasługa słodkiej papryki w składzie 🙂 No dobra, to ja już nie pitulę, śmigaj do kuchni! A jak pasta ci zasmakuje, to nie zapomnij polecić przepisu swoim znajomym!
UWAGA: podane wartości są orientacyjne i zostały policzone dla całego słoiczkaMakro: białka 3,5 g, tłuszcze 16 g, węglowodany 18,5 g Stopień trudności: łatwe
Składniki:
150gsłodkiej czerwonej papryki (1 nieduża sztuka)
50gczerwonych papryczek chilli(4 dość duże sztuki)
½łyżeczkimielonych ziaren kolendry(możesz też zetrzeć całe nasiona w moździerzu)
⅓łyżeczkimielonego kminu rzymskiego(kuminu)
⅓łyżeczkisoli
Sposób wykonania:
Harissa jest bardzo prosta w przygotowaniu. Najpierw pokrój papryki. Słodką paprykę pokrój np. w średnią kostkę, a chilli w cienkie krążki. Pamiętaj, aby po pokrojeniu chilli nie dotykać wrażliwych miejsc i przez kilka godzin nie dotykać soczewek kontaktowych. Najbezpieczniej jest stosować rękawiczki 😉 Chodzi o to, żeby papryki się łatwo zmieliły blenderem. Wrzuć pokrojone papryki do pojemnika, w którym będziesz je miksować.
Teraz obierz czosnek, pokrój dość drobno, ale nie jakoś przesadnie. I tak wszystko zmielisz na pastę, więc nie ma co się przemęczać. Pokrojony czosnek dorzuć do papryki.
Wlej do pojemnika łyżkę soku z cytryny, która podkręci smak harissy, a także łyżkę oliwy, która wzbogaci pastę i ułatwi mielenie. Dosyp też przyprawy – 1/2 łyżeczki zmielonych ziaren kolendry, 1/3 łyżeczki kminu rzymskiego i 1/3 łyżeczki soli. Zmiksuj całość na pastę (będzie dość rzadka).
Harissa jest już gotowa! Prawda, że poszło łatwo i szybko? Daj znać w komentarzu, czy obyło się bez problemów i czy smakowało!
Uwielbiam harrisę, chociaż usteczka wykrzywia i rura pali,ale co tam.Kocham chilli i wszystko co pikantne.Oj to sobie zrobię, chociaż w sklepach słoiczki stoją.
Taka po Castrolu, tylko dobrze oczyszczona powinna się nadać 😉 A jak już się podniszczy, to można sobie stylowy kwietnik zrobić w ogródku (widziałam niedawno w TV) 😀
Harissa – klasyczna pasta Państw Maghrebu:) To jest ciekawe jak szybko chilli stało się tak istotnym elementem kuchni północnej Afryki, Bliskiego Wschodu, Indii czy Chin, iż zapomina się, że to XV – wieczne novum… Nie mówiąc już o fasoli czy ziemniakach.
O widzisz, a można odnieść wrażenie, że to chilli było tam od zawsze, tak jak u nas byśmy mogli pomyśleć o ziemniakach 🙂 To bardzo miłe, jak ktoś przyjdzie i opowie takie „pikantne szczegóły” 😀
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
Uwielbiam harrisę, chociaż usteczka wykrzywia i rura pali,ale co tam.Kocham chilli i wszystko co pikantne.Oj to sobie zrobię, chociaż w sklepach słoiczki stoją.
Produkty leżą i czekają i więdną z tęsknoty.
Dzięki za pomysł 🙂
Boję się, że ta wersja może być dla Ciebie zbyt łagodna, więc pomnóż ilość papryczek chilli x pińcet 😉
To muszę beczkę kupić 😀
Taka po Castrolu, tylko dobrze oczyszczona powinna się nadać 😉 A jak już się podniszczy, to można sobie stylowy kwietnik zrobić w ogródku (widziałam niedawno w TV) 😀
Po Castrolu to sobie sama użyj, ja tam sobie beczkę z desek zrobię 😀
Jak mi taką po Castrolu tanio gdzieś wyrwiesz, to bardzo chętnie! 😀 A z drewna to może się kiedyś sama nauczę klepać, to Ci od razu zrobię 😉
Harissa – klasyczna pasta Państw Maghrebu:) To jest ciekawe jak szybko chilli stało się tak istotnym elementem kuchni północnej Afryki, Bliskiego Wschodu, Indii czy Chin, iż zapomina się, że to XV – wieczne novum… Nie mówiąc już o fasoli czy ziemniakach.
O widzisz, a można odnieść wrażenie, że to chilli było tam od zawsze, tak jak u nas byśmy mogli pomyśleć o ziemniakach 🙂 To bardzo miłe, jak ktoś przyjdzie i opowie takie „pikantne szczegóły” 😀